Pracownicze Plany Kapitałowe, chociaż istnieją już od kilku lat, nadal budzą kontrowersje, a związane z nimi procedury nie są do końca znane ani pracownikom, ani pracodawcom.
Wątpliwości budzi m. in. zmiana miejsca zatrudnienia. Jak to się ma do PPK? Czy należy samemu wyrejestrować się z programu, czy może jest to obowiązek pracodawcy?
Zacznijmy od kwestii najbardziej istotnej w tym zakresie – otóż dana osoba (pracownik) może mieć kilka kont PPK, na których ma zgromadzone środki finansowe. Nie jest to jedno konto, które przechodzi z pracownikiem do kolejnych miejsc pracy. Każdy pracodawca może bowiem wybrać instytucję, z którą współpracuje w zakresie PPK, i te właśnie firmy tworzą dla zgłoszonych osób rachunki oszczędnościowe.
Tak więc zmieniając pracodawcę, kończymy oszczędzanie w ramach PPK w dotychczasowej firmie, a możemy (lecz nie musimy) kontynuować je u nowego pracodawcy. Ten dotychczasowy powinien nas wyrejestrować, a dokładniej – zgłosić ustanie zatrudnienia. Od tej pory firma nie dokonuje wpłat na konto PPK pracownika. Jeżeli jednak chcemy oszczędzać dalej, czyli kontynuować PPK u nowego pracodawcy, nie robimy nic – poza złożeniem stosownego oświadczenia, tyle, że nie dotyczy ono uczestnictwa w PPK, lecz transferu środków zgormadzonych na dotychczasowych rachunkach. Ale o tym za chwilę. Pracodawca ma obowiązek zgłosić do PPK każdą osobę, w imieniu której opłaca składki na ubezpieczenia społeczne, po upływie 90 dni od daty zatrudnienia, nie później jednak, niż do 10 dnia miesiąca następnego.
Co ważne, pracodawca zapisuje do PPK każdego pracownika pomiędzy 18 a 55 rokiem życia automatycznie, nie musi on zatem pytać pracownika o zgodę. Wręcz przeciwnie – jeżeli pracownik nie chce przystąpić do PPK w nowej firmie, powinien złożyć pisemną rezygnację.
Pracownik może też połączyć dotychczas zgormadzone oszczędności na kilku rachunkach PPK w jednym rachunku, prowadzonym przez instytucję współpracującą z nowym pracodawcą. Ma na to jednak ściśle określony czas. W ustawie regulującej PPK, w art. 19 punkt 1 czytamy:
„Art. 19. [Złożenie podmiotowi zatrudniającemu oświadczenia o zawartych w imieniu uczestnika PPK umowach o prowadzenie PPK; wypłata transferowa]
1.W terminie 7 dni, po upływie 10 dni miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynął termin 3 miesięcy zatrudnienia, uczestnik PPK składa podmiotowi zatrudniającemu, a w przypadku kilku podmiotów zatrudniających – podmiotowi zatrudniającemu wybranemu przez uczestnika PPK, oświadczenie o zawartych w jego imieniu umowach o prowadzenie PPK. Oświadczenie zawiera oznaczenie instytucji finansowych, z którymi zawarto takie umowy.”
Skomplikowane, ale tylko na pierwszy rzut oka. Jeżeli pracownik podjął pracę w nowej firmie 1 marca, to 90 dni mija pod koniec maja (3 miesiące). Czyli na złożenie oświadczenia o posiadanych rachunkach PPK pracownik ma 7 dni, licząc od 10 czerwca. Następnie podmiot zatrudniający składa stosowny wniosek dot. transferu dotychczas zgromadzonych środków, w imieniu pracownika oczywiście, o czym go informuje w terminie kolejnych 7 dni. A po ich upływie, pracownik ma 7 dni na złożenie sprzeciwu – inaczej mówiąc, może się on nie zgodzić na taki transfer, i nadal mieć kilka różnych rachunków PPK.
Co natomiast stanie się w sytuacji, kiedy pracownik przeoczy termin na złożenie oświadczenia? Wówczas transfer środków i zgromadzenie ich na jednym rachunku PPK, tym najnowszym, nadal jest możliwy, ale inicjatywę przejmuje już sam pracownik, który musi zająć się wszelkimi formalnościami. Informacji powinien on szukać w instytucji prowadzącej najnowszy rachunek. Chyba… To na ten rachunek będzie też wpływała dopłata roczna od Państwa, o ile oczywiście pracownik transferu nie dokona.
A czy taki transfer środków jest konieczny? Nie. Ale jeżeli ktoś zmienia pracodawcę co parę lat czy miesięcy, wówczas po paru latach może on nawet nie wiedzieć, jakie instytucje prowadziły jego rachunki PPK i gdzie w rezultacie znajdują się jego pieniądze. A bez tej wiedzy, trudno będzie odzyskać zgromadzone na tych rachunkach oszczędności…