W budowanych obecnie domach jednorodzinnych powszechnie projektowane są szerokie, przeszklone drzwi tarasowe. Wykonuje się je zarówno z profili drewnianych, jak i z PCW oraz aluminium. Najczęściej oferowane są w dwóch systemach: jako HS (podnoszono-przesuwne) i PSK (uchylno-przesuwne).
Odpowiednie profile
Każdy systemodawca profili z PCW i aluminium ma w ofercie elementy przeznaczone do budowy drzwi HST, a większość również do PSK. Przy tym z profili białych można wykonywać przeszklenia większe, o powierzchni 13 – 14 m2, zaś z kolorowych jest to 11 – 12 m2. W obu przypadkach wysokość drzwi nie może być większa niż 2,7 m. Wiąże się to z ryzykiem pewnego zmniejszenia statyki profili pod wpływem silnego nagrzewania ich widocznych powierzchni.
Na statykę konstrukcji mają wpływ wszystkie parametry profili, a zatem zarówno wysokość, jak i głębokość, jak też kolorystyka nie tylko samego profilu, ale też jego rdzenia.
Obróbka elementów przeznaczonych do konkretnych okien musi być ściśle powiązana z technologią producenta systemu. Dotyczy to takich miejsc, jak np. otwory odpowietrzające i odprężające komory profili, wszystkie połączenia oraz odwodnienia. Dostosowanie się do zaleceń systemodawcy obejmuje także rodzaj wzmocnień, ich grubości, a nawet parametry wkrętów, którymi są łączone, jak też gęstość ich rozmieszczenia. Z dostępnych wzmocnień stosuje się: stalowe, aluminiowe oraz aluminiowe z przekładką termiczną. Wzmocnienia, znajdujące się wewnątrz profilu, muszą wytrzymać większe obciążenia statyczne, dlatego są obliczane dla konkretnych konstrukcji. Wszystkie dodatkowo mogą być ocieplone wkładami z polistyrenu ekstrudowanego lub piany. Najpopularniejsze są wzmocnienia stalowe. Przycinane pod kątem prostym elementy muszą mieć taką długość, aby miejsce zgrzewania profili nie stykało się z metalem; przesunięcie powinno wynosić 10 mm. Wzmocnienia łączy się poprzez skręcanie lub nitowanie, zaś odstęp między łączeniami powinien wynosić ok. 300 mm. Wśród wzmocnień z aluminium są tzw. pełne, czyli o profilu zamkniętym. Oczywiście, wszystkie dane dotyczące wzmocnień znajdują się w zaleceniach producenta danego systemu profili.
Nie bez znaczenia dla wymiarów profili i wielkości drzwi tarasowych jest sposób otwierania. O ile bowiem w systemach PSK mechanizm jest umocowany na zewnątrz ramy skrzydła i ościeżnicy, o tyle w przypadku systemów HS kółka jezdne znajdują się wewnątrz profili.
Wielokomorowe profile tworzywowe do drzwi tarasowych pod względem budowy same, jak okienne, a liczba komór może wynosić zarówno 4, jak i np. 7. Dostępne są profile o powierzchni zlicowanej, półzlicowanej i niezlicowanej, a także z tzw. niewidocznymi lub obniżonymi ramami.
Profile z aluminium niekiedy stanowią całkowicie odrębne systemy, często jednak mogą być łączone z innymi, pochodzącymi od tego samego wytwórcy. Systemodawcy mają takie w swoich ofertach. Są to profile o budowie zbliżonej do okiennych. W ościeżnicach mogą być trzy komory, ale w skrzydłach równie dobrze jedna. Z tym, że wtedy jest ona ocieplona: płaska część zewnętrzna i wewnętrzna są zespolone przekładką termiczną. W profilach służących do budowy ościeżnic są trzy komory, które łączy się przekładkami izolującymi termicznie. Ocieplenie najczęściej stanowią profile z poliamidu wzmocnionego włóknami szklanymi.
Aluminiowe profile do konstruowania drzwi tarasowych HS i PSK są na tyle mocne, że nie ma konieczności umieszczania w nich wzmocnień.
Okucia do drzwi tarasowych
Okucia HS i PSK mają wiele elementów wspólnych, które nie odróżniają ich szczególnie od stosowanych w oknach. Są to zatem okucia obwiedniowe, jednak muszą być one mocniejsze i dla każdego modelu okna badane przez odpowiednie laboratorium.
Okucia obwiedniowe składają się z dwóch części, jednakowo istotnych dla prawidłowego funkcjonowania drzwi tarasowych. Na ramie skrzydła umieszczona jest m.in. zasuwnica sterowana klamką, zaś na ramie ościeżnicy np. rolki ryglujące. W obrębie jednego elementu okna wszystkie części są połączone dokoła listwą; stąd nazwa: okucie obwiedniowe. Na narożnikach proste odcinki listwy są uzupełnione elementami narożnymi.
Gdy zamykamy drzwi tarasowe tzw. grzybki, czyli rolki ryglujące kotwią się w zaczepach, uniemożliwiając otwarcie. Są to obrotowe elementy umieszczone na trzpieniu, a w przypadku konstrukcja umożliwia wyrównanie tolerancji luzu okuciowego podczas zamykania skrzydła. Grzybków musi być kilka na obwodzie ramy, a ich liczba i rozmieszczenie są dokładnie określone przez producenta okuć. Rolki ryglujące mogą być uniwersalne albo wzmocnione, wówczas zwiększają odporność stolarki na włamanie.
Zarówno w drzwiach podnoszono-przesuwnych jak i uchylno-przesuwnych mechanizm jezdny opiera się na wózkach. Te zaś mogą być mocowane w rowku okuciowym lub po bokach profilu, mogą mieć też regulację wysokości w zakresie kilku milimetrów, co ułatwia regulację okucia skrzydła. Ich udźwig jest różny i przykładowo może wynosić do 150 kg dla 2 wózków oraz 150 kg 250 kg dla 4 wózków. Nietrudno się domyślić, że wprawione w ruch ciężkie skrzydło może mocno uderzyć w ramę. Żeby zapobiec powstającym wskutek tego uszkodzeniom mechanicznym i wyciszyć uderzenie stosuje się odbojniki z elastycznego tworzywa.
Kolejnym elementem wyposażenia przesuwnych drzwi tarasowych są klamki, będące elementem zamknięcia centralnego. Ustawienie klamki w odpowiednim położeniu umożliwia otwarcie okna. Ta część okucia może być wyposażona w zamknięcie w postaci wkładki bębenkowej.
Skrzydło w drzwiach tarasowych PSK porusza się za pośrednictwem wózków jezdnych umieszczonych w szynie dolnej. Umieszczona w nich dodatkowa sprężyna wspomaga domykanie skrzydła. U góry do ościeżnicy przymocowana jest druga szyna, w której na rolkach przesuwają się dwie nożyce odpowiedzialne zabezpieczające skrzydło przed wypadnięciem w pozycji uchylenia. Podczas otwierania skrzydło odsuwa się od ościeżnicy na odległość kilku centymetrów, a następnie jest przesuwane za skrzydło bierne, patrząc od wnętrza pomieszczenia. Dzięki tak dużej odległości, okucia uchylno-przesuwne można montować również w szerokich profilach okiennych.
Drzwi tarasowe HS również są wyposażone w dwie szyny i wózki jezdne. Wózki przemieszczają się w prowadnicy umieszczonej w niskim metalowym progu i często mają szczotki oczyszczające prowadnicę z piasku i innych drobnych zanieczyszczeń podczas każdorazowego przesuwania drzwi. W górnej szynie nie ma nożyc.
Kolorystyka profili
Drzwi tarasowe z PCW i aluminium podlegają modzie. Oznacza to, że dostępne są nie tylko duże przeszklenia o tradycyjnej konstrukcji, ale też z niewidoczną ramą czy niskimi profilami. Różne są też barwy profili.
W przypadku z PCW barwiony może być profil zewnętrzny, albo rdzeń, lub cały element. Kolorowe drzwi tarasowe z tworzywa mogą być wykonane również metodą okleinowania odpowiednią folią. Ta zaś ma nie tylko różne barwy, ale też strukturę. Przy czym im ciemniejsza barwa, tym większe ryzyko powstania odkształceń.
Warto w tym miejscu przypomnieć, że korzystny wpływ na zmniejszenie podatności profili na odkształcenia ma technologia wklejania szyby. Stabilizuje ona bowiem całą konstrukcję skrzydła drzwi balkonowych.
Kolorystyka profili aluminiowych wykorzystywanych do budowy drzwi tarasowych też jest bardzo bogata. Powierzchnia elementów może być udekorowana folią okienną, taką samą, jak w przypadku PCW. Również proces jej nakładania nie jest inny. Innym sposobem nadania koloru jest lakierowanie. Metalowe kształtowniki są pokrywane farbą proszkową w kabinach lakierniczych. W ten sposób można uzyskać niemal wszystkie kolory z dostępnych palet barw. Polakierowane profile mogą być dodatkowo ozdobione poprzez nadanie powierzchni różnej struktury, od drewna po kamień. Uzyskuje się m.in. dzięki zastosowaniu technologii Decoral, jak też sublimacyjnej, nazywanej również termodrukiem. Aluminium może być też barwione poprzez anodowanie, choć w tym przypadku zakres barw jest znacznie ograniczony.