Osłony okienne pozwalają sterować dopływem światła słonecznego do pomieszczenia i zapewniają poczucie prywatności. Żeby ich wygląd cieszył latami, muszą być wykonane z materiałów odpornych na promieniowanie UV i zabrudzenia.
Do osłaniania okien od wieków wykorzystuje się tkaniny z bawełny, lnu i jedwabiu. Mają właściwości antyalergiczne, nie elektryzują się, są przewiewne. Obecna chęć powrotu do natury powoduje, że tkaniny te powoli wracają do polskich domów, w postaci czystej i mieszanej, np. jako połączenie lnu z bawełną. Włókna naturalne łączy się ze sztucznymi w różnych proporcjach, w zależności od pożądanych cech tkaniny. Może to być mieszanka bawełny z poliestrem, z poliestrem i wiskozą, bądź akrylu i poliestru z dodatkiem lnu, włókien bambusowych czy jutowych.
Na rynku dominują jednak zasłony w całości wykonane z włókien sztucznych, głównie poliestrowych. Mają różną grubość splotów, stopień przezierności i przepuszczalności powietrza. Od tiulowych i muślinowych ażurowych firanek, po ciężkie kotary zaciemniające. Mogą być jednokolorowe, wzorzyste, matowe, z połyskiem, gładkie lub ze strukturą. Także zdobione przez dodanie nitek metalowych. Te same tkaniny stosuje się do najbardziej dekoracyjnych rolet określanych jako story festonowe (inaczej kaskadowe) oraz bogato drapowanych rolet austriackich.
Skromniejsze tekstylia używane są do zwijanych roletek. To najczęściej jednobarwne tkaniny poliestrowe, częściowo przepuszczające światło. Dostępne są w kilkudziesięciu jednolitych kolorach oraz z nadrukowanymi wzorami.
W pomieszczeniach wymagających znacznego zaciemnienia stosuje się tkaniny podgumowane o zerowej przenikalności światła. Używane są również materiały z zewnętrzną srebrną powłoką, odbijające promienie słoneczne oraz perłową, dającą oryginalne refleksy świetlne. Do rolet typu dzień-noc wykorzystuje się tkaniny z poziomych pasów, na przemian przezroczystych i nieprzezroczystych.
Wiele z tych tkanin stosuje się w roletach rzymskich z wszytymi fiszbinami, które podczas podciągania tworzą proste, poziome fałdy. Nadaje się do tego także płótno lniane czy bawełniane.
Tkaniny poliestrowe wykorzystywane są w tzw. panel-trackach, czyli żaluzjach panelowych, do produkcji lameli żaluzji poziomych i pionowych – wertikali. W tych ostatnich osłonach używa się również tkanin z włókien szklanych.
Z miękkich tkanin poliestrowych wykonywane są żaluzje plisowane. Dzięki impregnowaniu tkaniny te nie elektryzują się i nie przyciągają kurzu. Nowością wśród osłon tekstylnych jest tzw. squid, czyli odporna na wilgoć i wysoką temperaturę tkanina naklejana na szybę.
Lekkie aluminium jest materiałem chętnie wykorzystywanym w produkcji osłon. Ze stopu tego metalu z magnezem wykonywane są główne elementy żaluzji poziomych, czyli lamele. Surowcem jest taśma o grubości ok. 0,2 mm, lakierowana proszkowo w kilkudziesięciu kolorach, w tym drewnopodobnych i metalicznych. Z blachy powstają też w żaluzjach poziomych typu kompaktowego płaskie rynny górne z osłoną. Ten sam materiał służy do wykonywania prowadnic żaluzji panelowych, pionowych, karniszy do zasłon oraz górnych szyn do rolet rzymskich.
Tradycyjnie zwijane roletki również mają elementy aluminiowe. Nawijają się na aluminiową rurkę, mogą być ukryte w aluminiowej kasecie i wyposażone w prowadnice oraz listwę dolną z tego metalu. Profile stanowią konstrukcję żaluzji plisowanych. Elementy aluminiowe znajdziemy również w innych osłonach, głównie jako drobne elementy montażowe, uchwyty i części mechanizmów sterowania.
Drewniane okiennice wewnętrzne przez parę wieków były jedynym zamknięciem otworów okiennych. Powoli wracają do polskich wnętrz pod nazwą shuttersów. Wykonuje się je z drewna sosnowego, świerkowego, lipowego, tekowego, cedrowego czy mahoniowego. Wykorzystywany jest także kompozyt pyłu drzewnego i tworzyw sztucznych.
Obecnie bardziej popularne są żaluzje drewniane. Ich lamele wykonane są z twardego drewna o dużej odporności na pęknięcia i złamania. Najczęściej z lipy amerykańskiej lub syberyjskiej (basswood), abachi, cedru, paulowni czy bambusa. Z tego samego drewna są też osłony rynny górnej, rynna dolna, obciążniki sznurka sterującego oraz pokrętła.
W żaluzjach pionowych drewniane lamele są rzadkością. Problemem jest zachowanie stabilności kształtu cienkiego płata drewna o stosunkowo dużej powierzchni. Żeby zapobiec wykrzywianiu, listwy pokrywa się drewnopodobną okleiną. W innej wersji wykonane są z cienkich listewek przeplatanych nitkami. Nie zaciemniają one całkowicie, ale rozpraszają światło, podobnie jak lekkie maty bambusowe podciągane lub zwijane.
Powrót do natury zdecydowanie ograniczył stosowanie we wnętrzach osłon z tworzyw sztucznych. Lamele z PCW odnajdziemy w żaluzjach pionowych i poziomych. To rozwiązania przydatne w pomieszczeniach wilgotnych oraz tam, gdzie trudno utrzymać czystość: w łazienkach i kuchniach. Wodoodporność to również główna zaleta shuttersów z tworzywa ABS, dostępnych w kilku odcieniach bieli.
W innych osłonach wewnętrznych tworzywa sztuczne stosowane są jako elementy konstrukcyjne, m.in. szyny do rolet rzymskich i żaluzji pionowych, kasety, elementy łączące, pokrętła żaluzji, listwy obciążające, końcówki sznurków, łańcuszki do sterowania, wieszaki, maskownice i zaślepki, zatyczki, różne uchwyty do rolet i żaluzji, nylonowe żyłki czy fiszbiny do rolet rzymskich.
Duża wytrzymałość mechaniczna powoduje, że jako materiały konstrukcyjne osłon wykorzystuje się profile stalowe. Są to przede wszystkim rynny żaluzji oraz karnisze, a także sprężyny ułatwiające obsługę rolet tekstylnych. Stal jest najlepszym materiałem na zawiasy, uchwyty czy zasuwy do okiennic, linki prowadzące żaluzji, wieszaki, zaczepy i łączniki. Wyroby te powstają ze stali czarnej i najczęściej są lakierowane proszkowo.
Spotkać można również karnisze czy łańcuszki sterujące ze stali nierdzewnej.
Do osłaniania okien od wewnątrz korzysta się jeszcze z innych materiałów. Wspomnieć można o skórzanych lamelach do ekskluzywnych żaluzji poziomych. W roletkach i żaluzjach panelowych stosuje się papier impregnowany (woven paper). Ponadto rolę zasłony może spełniać matowa folia elektryczna, która dzięki ciekłym kryształom w środku, po włączeniu zasilania, staje się przezroczysta.
Wiesław Klimczak