Taras stanowi dodatkową powierzchnię mieszkalną. Jednak, aby cieszyć się ciepłem i świeżym powietrzem, ten zewnętrzny salon trzeba osłonić. Przed słońcem, a czasem przed deszczem, wiatrem i wzrokiem sąsiadów.
Przydomowy taras zwykle ma co najmniej taką powierzchnię jak salon, czyli kilkanaście metrów kwadratowych. Jeśli okap dachu nie osłoni go przed słońcem i deszczem, a nie ma stałego zadaszenia, pozostaje inwestycja w osłony sezonowe. Wybór jest znaczny. Dużym powodzeniem cieszą się markizy tarasowe, najbardziej zaawansowane technicznie spośród osłon. Ich konstrukcja pozwala na zwijanie, rozwijanie oraz zmianę kąta nachylenia tkaniny, w zależności od nasłonecznienia i pory dnia. Mają poszycie z impregnowanych tkanin akrylowych, poliestrowych lub z PCW. Rozpraszają promienie słoneczne i przepuszczają powietrze. Są odporne na słońce, deszcz, śnieg czy mróz. Nie pleśnieją, nie gniją, nie blakną i nie przecierają się podczas intensywnego użytkowania. Dostępne jest kilkaset wzorów tkanin, w tym jednobarwne oraz w różnokolorowe pasy. Poszycia zakończone są często falbaną, nadającej elewacji atrakcyjny wygląd.
Konstrukcja markizy tarasowej opiera się na stalowej belce nośnej, do której zamontowane są: rura nawojowa oraz składane ramiona aluminiowe. Wewnątrz ramion znajdują się sprężyny, linki stalowe lub łańcuchy, umożliwiające zwijanie bądź rozwijanie kurtyny. Zależnie od szerokości, markizy mają dwa, trzy czy cztery ramiona. Poszycie jest nawijane na rurę odsłoniętą albo ukrytą w kasecie aluminiowej. Markiza może być obsługiwana za pomocą korby lub silnika elektrycznego, który jest wprowadzany w ruch przełącznikiem naściennym bądź pilotem radiowym. Można korzystać także ze smartfona z odpowiednią aplikacją. Po wyposażeniu w automatykę pogodową osłona będzie reagowała na temperaturę, stopień nasłonecznienia czy siłę wiatru. Natomiast dzięki wbudowaniu oświetlenia LED oraz promiennikowi ciepła przyda się także wieczorami i w chłodniejsze dni.
Markizy tarasowe o wzmocnionej konstrukcji, na podwójnej belce nośnej, mogą mieć wysięg nawet 6 m, przy szerokości poszycia 14 m. Będą więc zacieniały powierzchnię ponad 80 m2. Kosztują nawet kilkanaście tysięcy złotych.
Jeśli zachodzi potrzeba osłonięcia jeszcze większej powierzchni albo konieczność wyeliminowania ryzyka uszkodzenia przez wiatr, osłony muszą mieć dodatkowe podparcie z przodu. Ramiona pełnią wtedy funkcję podpór i prowadnic, po których przesuwa się poszycie. Taka markiza jest nazywana pergolą tarasową.
W ogródkach gastronomicznych, albo na bardzo dużych tarasach zamontować można markizy wolnostojące. To ogromne prostokątne parasole przykręcone do podłoża lub osadzone w betonowych stopach, przydatne, gdy trzeba zacienić miejsca oddalone od budynku. Wyposażone są w kasetę zabezpieczającą zwinięte poszycie. Markiza taka może osłonić przed słońcem i deszczem nawet 60 m2.
Alternatywą dla markiz są żagle przeciwsłoneczne, zwane także zacieniaczami. Wykonuje się je w kształcie trójkąta, kwadratu lub prostokąta z płótna poliestrowego z hydrofobową powłoką. Standardowy materiał rozprasza promienie słoneczne, ale przepuszcza deszcz, dzięki czemu sam się oczyszcza. Możliwe jest również użycie tkaniny zatrzymującej deszcz. Płótna żagli mają kilka kolorów. W każdym rogu znajduje się metalowy pierścień służący do zawieszenia. Ponieważ żagle montowane są na stałe i nie ma możliwości późniejszej regulacji ich położenia, bardzo ważny jest dobór odpowiedniego kształtu, rozmiaru i miejsca zawieszenia. Od tego przede wszystkim zależy skuteczność tej osłony.
Żagle przeciwsłoneczne mogą być montowane poziomo i skośnie. Montaż wymaga przygotowania odpowiednich miejsc do podwieszenia. W razie ich niedostatecznej liczby, trzeba zainstalować drewniane lub metalowe słupki, mocno osadzone, aby wytrzymały napięcie płótna i podmuchy wiatru. Standardowe żagle można kupić w cenie poniżej 200 złotych. Dodatkowo trzeba nabyć akcesoria montażowe za prawie 100 złotych.
Najpopularniejszymi osłonami używanymi na tarasach są parasole ogrodowe. Wybór jest bardzo bogaty, od małych, umieszczonych w otworze stołu, po duże, o średnicy przekraczającej pięć metrów i zawieszone na wysięgniku. Dostępne są nie tylko tradycyjne kształty wielokąta zbliżonego do koła, ale również kwadratowe. Poszycie jest wykonane z tkaniny poliestrowej lub dralonu, włókien odpornych na promieniowanie UV. Składana czasza ma najczęściej konstrukcję stalową, a noga jest aluminiowa. Spotyka się także parasole drewniane i bambusowe. Do otwierania czaszy służy linka, rączka teleskopowa lub korbka. Główna zaleta parasola, czyli możliwość przenoszenia, jest jednocześnie wadą, gdyż lekką konstrukcję trudno jest trwale zainstalować, aby nie odfrunęła przy pierwszym podmuchu wiatru. Dlatego trzeba zawczasu pomyśleć o solidnej podstawie, systemie obciążenia i mocowania, który na to nie pozwoli. Najtańsze parasole można kupić w marketach za mniej niż 100 złotych, ale większe, na wysięgnikach, mogą kosztować ponad trzy tysiące.
Do osłony tarasu przed wiatrem i spojrzeniami sąsiadów stosuje się przesłony boczne. Mogą to być maty zawieszane na balustradach albo parawany z drewna czy kompozytów. Skuteczna jest też pozioma roleta tekstylna, która zwija się do kasety zamocowanej pionowo do ściany budynku. W razie potrzeby rozwija się ją i mocuje do zaczepu bocznego na słupku naciągowym. Tkanina jest napinana dzięki sprężynom umieszczonym w rurze nawojowej. Poszycie tej rolety, podobnie jak markizy, jest z impregnowanej tkaniny akrylowej lub poliestrowej.